اربعین و هروله...

یلدای غمت صد شرر انداخت به جانم
لبریز شده عشق تو در روح و روانم
یاران همه با هروله سوی تو روانند
آن غافل و جامانده که گویند من آنم...

پ ن// یکی از بستگان زنگ زد که بیاید خونمون دور هم باشیم برای یلدا ناخوآگاه این دوبیت آمد روی زبانم...
خیلی دوست داشتم الان بین نجف و کربلا باشم پیاده...